Daar gaan we weer

Namaste!
En weg ben ik weer, ditmaal naar India. Naar het stadje Noida, om precies te zijn, dat ligt tegen New Delhi aan. In het vliegtuig had ik al meerdere vrienden gemaakt, iedereen was benieuwd wat ik in mijn eentje in India ging doen. (Ik zat niet naast peter omdat ik later ingecheckt had)

In Delhi aangekomen rook ik de vervuiling al voordat ik het vliegtuig uit was. Ik vond het minder stinken dan in China, daar stonk het echt heel erg naar riool en uitlaat gassen en hier ruikt het meer naar vuurwerk, verbrand rubber en zand. Lekker is anders, maar toch.. Eenmaal buiten kon ik zien dat India niet voor niets het meest vervuilde land ter wereld is en begreep ik ook waarom KLM waarschuwt dat er vaak vluchten geannuleerd worden ivm hevige smog. De maan kwam maar net door het smog gordijn heen en had een vreemde bruinige kleur. Onze chauffeur stond al te wachten dus we konden meteen naar ons appartement. Op de weg was het rustiger dan dat ik had verwacht maar wel echt een enorm ongeorganiseerd. Ze rijden rond zonder licht, ze gaan tegen het verkeer in, ze staan stil midden op de weg, en steken lopend een rondweg over. En dit was om 1 uur ’s nachts…

Het appartement ziet er prima uit en is van alle gemakken voorzien. Het bed is (op die van China na) het beste bed wat ik in Azië heb beslapen, een beetje hard voor Nederlandse maatstaven maar hemels vergeleken de planken van Korea, Mongolië en Japan.

Op kantoor is ook alles prima, mijn collega’tjes zijn erg aardig, het zijn 3 meiden; Abba, Ghetica en Megha, ze gaan met me shoppen en ze gaan mij leren koken. De stroom valt meerdere malen per dag uit maar niemand kijkt daar van op of om, de computers blijven doorwerken en alleen de lampen gaan uit.

Op weg naar huis heb ik kuddes koeien gezien die lekker aan het wandelen waren op de snelweg, en ik heb een aap voorbij zien komen. De mensen zijn wel echt arm hier, en ik ben bang dat wat ik tot nu toe heb gezien nog niet eens zo erg is (in Indiase maatstaven dan) Ze leven in tentjes, gemaakt van grondzeil of golfplaten, zonder muren, water enz.. Wat me wel opvalt is dat ondanks dat alles hier heel erg stoffig is en de mensen heel arm zijn, de kleding van de vrouwen enorm fel van kleur is.

Tot nu toe bevalt alles erg goed (incl. het eten) en ben ik benieuwd wat ik nog allemaal ga meemaken!